زادروزت سپید

تعطیل بودن چند ماهه ی بلاگفا باعث شد که این بار نمی دونم به کدامین دلیل از این مناسبت نگذرم و این جا پست بنویسم

یاد اون سر رسیدی افتادم که توش وبلاگ به وبلاگ ،پست به پست ، خط به خط و کلمه به کلمه ی نوشته هام زیر و رو شده بودن. راجع به همه شون اظهار نظر شده بود، همدردی شده بود ،سوال های زیادی مطرح شده بود و سه نقطه هایی که توشون هزاران حرف بود....

با این کارت باعث شدی که خودم هر چند وقت یک بار پست به پست و خط به خط و کلمه به کلمه ی نوشته هام رو بخونم و مرور خاطرات کنم ، درس بگیرم ، بفهمم کی بودم و کی شدم ، و خودم رو جای تو بزارم و بفهمم چرا واست سوالاتی پیش اومد و چه سوالا و حرف هایی پشت سه نقطه هات می تونست باشه

حالا ، اون سر رسید زیر خروارها کتاب داره خاک میخوره ، و تو دیگه کلمه به کلمه ، خط به خط ،  پست به پست و حتی خود این فرناز رو هم نمی خونی

خدا می دونه الان که تو این ها رو می خونی ، اگر بخونی ، چه تاریخی رو گوشه ی سمت راست پایین لپتاب یا بالای تبلتت نشون میده. ولی امیدوارم مثل اون دسته گلی که امروز برات فرستادم و زدی تو ذوقم برخورد نکنی

حداقل احساست رو بزار لای همون سررسید خاک خورده ای که یه روزی بهم نشون میداد چقدر خط به خط و کلمه به کلمه ی زندگیم واست خوندنی ان....

بگذریم.....

امیدوارم سال بهتری داشته باشی . همراه با دو ، سه اتفاق مطلوب و موندگار ، یک افتخار بزرگ و به میزان دو سوم سال روزهای شاد و حداقل ده روز به یاد موندنی

امیدوارم این آرزوهای کاملا معقولانم برخلاف آرزوهای خیلی خوب و رویایی کلیشه ای ، قابل ایجاد و مورد قبولت باشن

تولدت مبارک