مرگ بر اندروید
و فیسبوک
با تمام وجود
اینا همونایی هستن که باعث شدن ما از صفا و صمیمیت و حیاط خلوت و حوض آبی و درخت انار بعد از ظهرای جمعه دنیای بلاگستان دور بشیم
دلم برای شور و نشاط بلاگستان تنگ شده
برای وبلاگ مشترکمون با ستاره
برای کل کل ها و ثبت خاطرات
برای....
وقتی میام اینجا انگار وارد یه خونه متروکه با شیشه های شکسته و تارهای عنکبوت شدم
خونه ای که یه زمانی خیلی چیزا رو به خودش دیده و حشمتی داشته
دلم میگیره..
بیخیال....
حس یه زندانی محکوم به اعدامی رو دارم که این لحظات آخر خیلی کارا و حرفای ناتمومی داره که باید انجام بده اما حتی نمی دونه که اونا چی هستن
یا حس مسافری که وقتی از خونه راه میفته همش احساس می کنه که یه چیزی رو جا گذاشته اما نمی دونه چی
یا فراموشی اسمی که همش فکر میکنی نوک زبونته و رو اعصاب
کلا نمیدونم چه حسیه
فقط میدونم یه چیزی کمه
یه جای کار میلنگه